Ambassadeur Inge is een levendige vrouw die altijd in de weer is met haar gezin, werk of hobby’s. Ze maakt graag muziek en zingt in een gelegenheidsband. Daarnaast heeft ze een lieve hond die het heerlijk vindt om uitgelaten te worden. De diagnose borstkanker kwam dan ook totaal onverwacht en paste helemaal niet in haar drukke leven. Maar bij wie past het ooit?
In mei ’22 startte Inge een enorm intensief behandeltraject bij het Alexander Monro Ziekenhuis met pittige chemokuren en een borstamputatie. Door de patholoog werd nog een heel klein stukje van de tumor teruggevonden en een microcel van een van de uitzaaiingen. Haar behandelplan werd omgegooid en verlengd. Meerdere operaties, bestralingen en negen maanden extra aan nabehandelingen met chemo’s volgden, maar eindelijk komt het einde in zicht. In december krijgt Inge haar laatste chemokuur. Pas als ze daar helemaal van hersteld is, volgt de reconstructie van haar borst. Dan is ze twee jaar bezig.
Inge hoorde via een collega van het bestaan van Stamps en ze besloot al snel om in de app haar verhaal en haar wel en wee te delen. Zo hield ze zelf de regie over haar communicatie. Met grote regelmaat deelt ze in Stamps met familie, vrienden en collega’s hoe het ging. Soms waren dat blije verhalen, maar soms ook verdrietige verhalen. De behandelingen zaten immers niet altijd mee. Als Inge haar eerlijke verhaal deelde in Stamps, ontving ze hartverwarmende reacties en steun van haar dierbaren. Die steun en dat beetje geluk deden haar goed.
Als Inge klaar is met haar behandelingen, laat ze alles wat ze heeft gedeeld afdrukken. Zodat ze later terug kan lezen hoe ze deze twee intensieve jaren ervaren heeft. Inge werd ambassadeur van Stamps. Momenteel heeft ze het zwaarste gedeelte gelukkig gehad. Samen met een diëtiste en een fysiotherapeut bereidt ze zich voor op haar laatste operatie. Ze loopt weer grote rondes met haar hond, maakt weer muziek en is voorzichtig aan de slag bij haar werkgever. De terugkeer verloopt soepel omdat collega’s al die tijd via Stamps op de hoogte bleven en eenvoudig mee konden leven.
